13 Şubat 2011 Pazar

kader

En büyük mutlulukların alt satırında en büyük mutsuzluklar yazılabiliyormuş meğer. Bir mumu yakıyorsun, içine içine bakıyorsun alevin. Hissettiğin şey bir saniye sonra gelen rüzgarla son bulduğunda, kaldığın yer karanlık. Gözlerini acıtan bir karanlık... İçini yakan alev değil, karanlık. El yordamıyla yaşamaya çalıştığımız hayatlarımızın kelimelerle tarifi yok. "Ömür boyu mutluluk" dilediğin hayatların belki 3 günlük zamanları kaldığını nasıl bilebilirsin. Zaman herşeyin tüylerini dökerken seni de es geçmiyor. Tek dilek zamanlı bir yok oluş dilemek olabilir...

Hiç yorum yok: