okkalı bir cümle...

Noktalama işaretlerinin nokta koyamadığı bir cümlenin içine hapsolduk.  Tanımlar boş, teşbihler hoş. Kulağa çalınan ses hoş, anlamların içi boş. Yeni bir paragraf başı yapana kadar zulüm devam edecek. Ünlemler sarmış dört bir tarafımızı, soru işaretlerinin başı boş kalmış. Cirit onlara serbest. Coplanan virgül iki büklüm. Sesini kestiler. İçeriden nasıl müdahale etsin cümlenin gidişatına. Bir an bile duraksamadan devam eden bir cümle. Yorucu. Sırada bekleyen paragraflar sabırsız. Lakin ne giriş yapıldı ki gelişme olsun, sonuç olsun?