8 Nisan 2010 Perşembe
Poz
Fotoğrafın anlık kurgusundan ve ortaya çıkardıklarından memnun kalmadığım çok olmuştur. Her anlarını karelere sığdırmaya çalışan anı meraklılarından da haz almam aslında. "Yemekteyiz hadi çekilelim", tatildeyiz hadi çekilelim"... Poz vermeye sırtını dayamış bir mekanizma duyguları ne denli doğru yansıtabilir. Kötü geçirdiğin bir günü öyle değilmişçesine "cheese" diye sonlandırmak bana son derece yapay geliyor. Ben hatırlamak istediğim geçmişimin yazılarla fotoğraflarını çekiyorum. Onları burada, bu güncede resmediyorum. İyi ya da kötü, dönüp okuduğumda o gün ne yaşadıysam onun resmiyle karşılaşıyorum. Benim gibi düşünenler bana bakıp gülümseyin, çünkü çekiyooruuum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Günlüğünü sıradan anı fotoğraflarına benzetmen konusunda sana karışamam.
Ancak "fotoğraf" ile benzeştirdiğin günlüğünü illa bir fotoğraf ile betimlemek istesem sanırım bu olur;
http://photo.net/photodb/photo?photo_id=4043653
People versus Begüm Ahu.
Saygı ve Sevgilerimle.
Bu kadar yalnız mıyım gerçekten?
"Yalnız mıyım?" sorusunun cevabını bir tek soruyu soran kişi verebilir. O yüzden burdan ahkam kesemem.
Ancak linkini vermeyi bile beceremdiğim fotoğrafla , günlüğünü neden benzeştirdiğimi söyleyebilirim gözlemlerime dayanarak.
"Kalabalık" nerede ise, senin orada olmadığın kesin. Ve bana sorarsan bu iyi bir şey.
Saygı ve Sevgilerimle.
Uzun yolu tercih edenlerdenim. Kısa yolların anın farkındalığından uzak ve geçmişsiz yaşamları bana sığ geliyor. Yaşadığımı hissetmek için tercih ettiğim bir şey galiba kalabalığın karşısında durmak. Anlaşıldığımı bilmek de güzel. Yorumun için ve foto için teşekkürler.
Saygılar ve sevgiler
Yorum Gönder