26 Mart 2009 Perşembe

matematik

Problem çözmeye olan eğilimimiz dev bir alka seltzer olarak suda erirken biz hala baloncukları saymaya çalışırız. Yaşam bu noktada soru işaretinin kıvrak vücudunun cazibesine yenik düşer. Hırsımızın eşittirlerine, başarımızın artılarını eklemek isterken, çıkan sonucun eksisi sosyal hayat hanemizin başına eklenir. Kendimizi binlerce kere yenilmiş hissetmenin getirdiği antipatik hisleri otopsi masasına yatırmak gerekir bu zamanlarda. Dahi matematikçi John Forbes Nash Jr.'ın yaratıcı yaklaşımına kulak verirken arkasında şizofren kesirlere takılmaktan korkmamış bir kadın olduğunu da hatırlamak gerekir belki de. Problemler çözülmek içindir evet. Ama bir fasit içinde dönüp duran kararlar da sorgulamak içindir. Kafayı taktığımız problemleri çözdüğümüz zaman yitirdikleri değer, harcanan zamanın değerinden daha azdır. Zaman harcamaya değecek problemlerle uğraşmalı...Probleminize saygı duyan birinin şahitliğinde yapılmalı her bir işlem... İşte hayatın matematiği, işte hayatın problemi

Hiç yorum yok: