10 Mart 2009 Salı

misina

Maduriyetimizin temelinde konuştuklarımızı karşıdaki insanın farklı anlaması yatıyor. Değişik tecrübelerden seken bizler kelimelerin ortak bir anlamı olduğunda hemfikir olamıyoruz. Aslında bu gibi durumlarda bir web-cam kurulu olmalı ve söylediklerimizi destekleyen yaşam hikayemizi kısa VTR'ler halinde göstermeli. Hani o alışık olduğumuz ağlak hikayelerin montajlı halini kendi hayatımız için karşıya yansıtabilsek belki daha naif ve anlayışlı günler bizi beliyor durumu yaratabiliriz. Doğru kelimeleri seçmek ve doğru birşey telaffuz etmenin zorluğu ikili ilişkileri zora sokan tek şey olabilir. "Ben sevgisiz büyüdüm sen sevgiyle. O zaman birbirimizi anlamamız mümkün değil" konuşmaları Türk filmindeki kör ve gözü açık biri arasında geçen konuşma kadar yaralı. Yaraları sarmak belki mümkün değildir ama ortak bir misinaya tutunup, aynı oltanın avı olmak daha kolaydır.

Hiç yorum yok: