25 Mart 2010 Perşembe

balta

kaprisli bir ağacın yeni yetme yaprakları gibi hissediyorum kendimi bugün. Nerede sürgün verip nereye düşeceğim belli değil. Nereden besleneceğimi de henüz bulmuş değilim. Su mu esas olan güneşe dönmek mi? Oturduğum dalı benimseyemedim. Gözüm diğer dallara dalıp gidiyor. Başkasının gövdesinde can bulmak değil sanki istediğim. Kendi gövdemi dikebilmek toprağa. Bugün bir baltaya sap olamayan düşüncelerle neyi kesip atmaya çalıştığımı bilemedim gitti...

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Bu ağacın sorunu sanırım ne istediğini bilememekten çok, "herşeyi istemek".

Begüm Ahu Ağlaç dedi ki...

Bir bütün olmak istiyorum:)İsteklerimle, yaşamımla, adımla, rengimle, yaşadığım yerle,...Çok oldum galiba:)

Adsız dedi ki...

tümevarım dedikleri bu olsa gerek :).