12 Mart 2010 Cuma

Q'nun önüne ne koyalım?

Duygusal zekanın boyu meyveli yoğurt yiyerek büyür mü? Kapı aralığına büyüttükçe çentik atabilir miyiz duygusal zekamızı? Bazılarına göre EQ sonradan artırılabilen ve edinilebilen birşeyken bazıları bunun sabit olduğunu savunur. Ben bencilliğin bu zeka türüne antioksidan işlevi görmediğinden eminim. Duygusal zekanın önündeki tek engel "bencillik" gibi geliyor bana. Başkalarına ait duyguları sezinleme ve yönlendirme yeteneğini geliştirebilmek için önce kendi duygularımızdan sıyrılabilmemiz lazım. Bunun hangi aşamada mümkün olduğunu kestirmek zor. Kendini bir başkasının yerine koymak ve tam da o noktadan düşünmek gerekir doğru yönlendirmelere imza atabilmek için. Ama eğer kendi çıkarlarını zedeleyecek bir durum söz konusuysa EQ devre dışı kalır IQ sıranın başına itilir. Belki yaşanmışlıklarla büyüyen bedene uslanan bencillik eklenirse duygusal zeka sonradan kazanılabilir. Ya da belki de vizyonumuzu televizyonla değiştirdiğimiz gibi onu da başka birşeyle değiştirip öyle yaşar dururuz. Anlamadan, hissetmeden, sadece izleyerek...

Hiç yorum yok: